เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567 ที่จังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับนายวชิรวิชญ์ หรือเพชร (นามสมมติ) อายุ 19 ปี ที่ยิงนายสุภเวช หรือปุ้ย อายุ 57 ปี ซึ่งเป็นลุงของเขาจนเสียชีวิต นายเพชรอ้างว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นไม่ได้มีเจตนาฆ่า แต่ปืนลั่นขณะที่ลุงพยายามจะแย่งปืนจากเขา ก่อนหน้านี้ทั้งคู่มีปัญหากันเกี่ยวกับการถูกกระทำและความไม่พอใจที่สะสมมานาน
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในบริบทของครอบครัวที่มีปัญหาเรื่องการแบ่งมรดก โดยพ่อของผู้เสียชีวิตมีลูกทั้งหมด 16 คนจากมารดาที่ต่างกัน และมีที่ดินอยู่ในเขตเทศบาลเมืองนางรอง 26 ไร่ การแบ่งมรดกไม่ลงตัวทำให้เกิดความขัดแย้งกันมาโดยตลอด และครั้งนี้เหตุการณ์ดำเนินไปอย่างรุนแรงจนนำไปสู่การสูญเสียชีวิต
ระหว่างการทำแผนประกอบคำรับสารภาพ มีญาติของผู้เสียชีวิตต่อว่านายเพชรเรื่องมรดกอย่างดุเดือด ซึ่งยืนยันถึงความรุนแรงของความขัดแย้งในครอบครัวนี้ นายเพชรยังเล่าว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อลุงและพวกของเขามาดื่มเหล้าที่ข้างบ้านเขา และเขาออกมาถือปืนไม่ได้ตั้งใจจะยิง แต่เกิดปืนลั่น
เหตุการณ์นี้ไม่เพียงแต่สะท้อนถึงปัญหาในครอบครัวเกี่ยวกับการแบ่งมรดกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงปัญหาเรื่องการจัดการอารมณ์และการใช้อาวุธปืนที่อาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิดและร้ายแรงได้